Informations about Delos

De Cycladen voldoen aan hun verzamelnaam (kyklos) door rond de heilige eiland Delos, maar Mykonos grijpt het eiland angstvallig om het hart.
Delos heeft geen permanente bevolking en is een rustgevende contrast met de niet aflatende levendigheid van het moderne Mykonos, hoewel in de hoogzomer je het allemaal te delen met collega-bezoekers. Het eiland is een van de belangrijkste archeologische sites in Griekenland en de belangrijkste in de Cycladen. Het ligt op een paar kilometer voor de westkust van Mykonos.

Geschiedenis
Delos werd al vroeg geprezen als de mythische geboorteplaats van de tweeling Apollo en Artemis en werd voor het eerst bewoond in het 3e millennium voor Christus. Uit de 8ste eeuw voor Christus werd het een heiligdom voor Apollo en de oudste tempels op de datum eiland uit dit tijdperk. De dominante Atheners had volledige controle over Delos - en daarmee de Egeïsche Zee - door de 5e eeuw voor Christus. In 478 BC Athene richtte een alliantie op die bekend staat als de Delian League, die zijn schatkist bleef Delos. Een cynische decreet voor gezorgd dat niemand kon worden geboren of sterven op Delos,
dus controle van Athene over het eiland te versterken door het verdrijven van de inheemse bevolking. Delos bereikte het hoogtepunt van haar macht inHellenistic tijden, steeds een van de drie belangrijkste religieuze centra in Griekenland en een bloeiend centrum van handel. Veel van de inwoners waren rijke kooplieden, zeelieden en bankiers van zo ver weg als Egypte en Syrië. Ze bouwden tempels voor de goden van hun thuisland, maar Apollo bleef de belangrijkste godheid. De Romeinen maakten Delos een vrijhaven in 167 BC. Dit bracht een nog grotere welvaart, grotendeels te wijten aan een lucratieve slavenmarkt dat tot verkocht aan 10,000 mensen per dag. Tijdens de volgende eeuw, als oude religies verloren verschoven relevantie en handelsroutes, Delos begon een lange, pijnlijke daling. Door de 3e eeuw na Christus was er slechts een kleine christelijke nederzetting op het eiland, en in de volgende eeuwen de oude site werd geplunderd van veel van zijn antiquiteiten. Pas in de Renaissance werd de antiquarische waarde ervan erkend.