Πληροφορίες για τη Δήλο

Οι Κυκλάδες πληρούν τις συλλογικές όνομά τους (kyklos) με περιβάλλει το ιερό νησί της Δήλου, αλλά Μύκονο συμπλέκτες το νησί με ζήλο στην καρδιά της.
Δήλος δεν έχει μόνιμο πληθυσμό και είναι ένα χαλαρωτικό αντίθεση με την αμείλικτη ζωντάνια της σύγχρονης Μυκόνου, αν και σε υψηλό καλοκαίρι όλα τα μοιραστούν με τους επισκέπτες. Το νησί είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα και το σημαντικότερο στις Κυκλάδες. Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα ανοικτά της δυτικής ακτής της Μυκόνου.

Ιστορία
Δήλος κέρδισε από νωρίς αναγνώριση ως η μυθική γενέτειρα των διδύμων Απόλλωνα και την Άρτεμη και κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά την 3η χιλιετία π.Χ.. Από τον 8ο αιώνα π.Χ., έγινε ένα ιερό του Απόλλωνα και τους παλαιότερους ναούς στο νησί χρονολογούνται από αυτή την εποχή. Οι κυρίαρχες Αθηναίοι είχαν τον πλήρη έλεγχο της Δήλου - και έτσι το Αιγαίο - από τον 5ο αιώνα π.Χ.. Σε 478 Π.Χ., Αθήνα δημιουργήσει μια συμμαχία γνωστή ως Δηλιακή Συμμαχία, η οποία κράτησε το ταμείο της στη Δήλο. Μια κυνική διάταγμα διασφαλιστεί ότι κανείς δεν θα μπορούσε να γεννηθεί ή να πεθάνει στη Δήλο,
ενισχύοντας έτσι τον έλεγχο της Αθήνας πάνω από το νησί με την αποβολή του γηγενούς πληθυσμού. Δήλος φτάσει στο ύψος των καιρών inHellenistic εξουσίας, να γίνει ένα από τα τρία πιο σημαντικά θρησκευτικά κέντρα στην Ελλάδα και μια ακμάζουσα κέντρο εμπορίου. Πολλοί από τους κατοίκους της ήταν πλούσιοι έμποροι, ναυτικούς και τους τραπεζίτες από τόσο μακριά όσο η Αίγυπτος και η Συρία. Έχτισαν ναούς στους θεούς πατρίδα τους, αλλά ο Απόλλωνας παρέμεινε η θεότητα. Οι Ρωμαίοι έκανε τη Δήλο ελεύθερο λιμάνι με 167 προ ΧΡΙΣΤΟΥ. Αυτό έφερε ακόμη μεγαλύτερη ευημερία, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μια προσοδοφόρα αγορά σκλάβων που πωλούνται έως και 10,000 άτομα την ημέρα. Κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα, όπως αρχαίες θρησκείες χάσει τη σημασία τους και των εμπορικών δρόμων μετατοπιστεί, Δήλος άρχισε μια μακρά, επώδυνη πτώση. Από τον 3ο αιώνα μ.Χ. υπήρχε μόνο μια μικρή χριστιανική οικισμός του νησιού, και στους επόμενους αιώνες ο αρχαιολογικός χώρος λεηλατήθηκε πολλές από τις αρχαιότητες της. Δεν ήταν μέχρι την Αναγέννηση ότι η αρχαιολόγος αξία του αναγνωρίστηκε.